‘Opleidingen volgen wordt voor gespecialiseerd verpleegkundigen superaantrekkelijk. Je kunt sneller bijleren, overstappen of combineren. Net als ik nu al doe.’ Aan het woord is verpleegkundige Janine Tjassens. ‘Ik ben die breed inzetbare gespecialiseerd verpleegkundige ‘van de toekomst’.’ Tjassens werkt in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen (WZA). Ze draait haar diensten op de hartbewaking (CCU) en wisselt dat af met het werken op de Spoedeisende Hulp (SEH). Voor de CCU deed ze een home-madeopleiding in het WZA. Voor de SEH volgde ze de CZO-erkende specialisatie. De enthousiaste en leergierige Tjassens profiteert hiervan en het ziekenhuis waar ze werkt ook. ‘Ik blijf me ontwikkelen binnen de cardiologie. En op de SEH is die extra specialisatie een toevoeging aan de zorg voor spoedpatiënten met hartproblemen.’
Breder specialiseren
Ook CZO FLex Level is blij met Tjassens. Ze is werkgroeplid van het themacluster Acute Zorg. Daar deelt en benut ze haar ervaringen. Tjassens vertelt hoe zij al een Flex Level-verpleegkundige werd voordat het project bestond: ‘Als gediplomeerd verpleegkundige begon ik meteen op de cardiologie. Ik ben dol op de combinatie van de somatiek van hartpatiënten en de psychische kant die ook een belangrijk onderdeel van onze zorg is. Toen ons ziekenhuis besloot dat er snel meer verpleegkundigen moesten worden opgeleid voor de hartbewaking, meldde ik me. Ik was nog jong maar wilde me graag specialiseren. Drie collega’s gingen de CZO-erkende opleiding CCU doen. Voor een aantal anderen en mij ontwikkelde het ziekenhuis samen met het Groningse Wenkebach Instituut een toegesneden opleiding. De stage interventiecardiologie in een groter ziekenhuis zat daar bijvoorbeeld niet in.’ Vlak nadat CCU-verpleegkundige Tjassens de specialisatie op zak had, vroeg het Assense ziekenhuis zijn verpleegkundigen zich breder te specialiseren. Dat vergroot hun inzetbaarheid voor kritische functies in de patiëntenzorg. Toen er vervolgens een opleidingsplek op de SEH beschikbaar kwam, stelde Tjassens zich kandidaat en werd aangenomen. Een aantal jaar later werkt ze nu twee maanden op de SEH, vervolgens een maand op de CCU en daarna weer twee maanden op de SEH.
Geen risico’s
Haar CCU-opleiding is goed vergelijkbaar met het toekomstige flexibel opleiden met EPA’s (entrustable professional activities –beroepsactiviteiten), denkt Tjassens. ‘Ik ben inzetbaar en ervaren in het werken op de CCU van een middelgroot ziekenhuis, zoals het onze. Als ik in het UMCG zou gaan werken, dan mis ik echter nog een aantal beroepsactiviteiten, bijvoorbeeld het verplegen van patiënten voor- en na een cardiochirurgische ingreep. Bij zo’n overstap is dan straks duidelijk welke beroepsactiviteiten ik al beheers, en welke EPA’s ik nog moet behalen.’ Dat Tjassens en collega-verpleegkundigen in CZO Flex Level zo direct betrokken zijn bij het meedenken over de EPA’s vindt ze positief. ‘We hebben echt met elkaar besproken hoe werkdagen op de CCU eruit zien. En uiteindelijk zijn daaruit de EPA-titels ontstaan.’ Ze merkt wel dat collega’s in het ziekenhuis aan wie ze vertelt over flexibel opleiden met EPA’s veel vragen hebben. ‘En die kunnen we gewoon nog niet allemaal beantwoorden. Wat ik ze dan al wel vertel, is dat ik geen risico’s voor hen zie. Er wordt niemand iets afgenomen; geen opleiding en geen functie. Er komen alleen meer en heel aantrekkelijke ontwikkelingsmogelijkheden voor gespecialiseerd verpleegkundigen bij.’
Leergierig
Janine Tjassens begon direct na haar MBO-V-opleiding aan de HBO-V: ‘Ik voelde me met mijn 19 jaar nog te jong om als verpleegkundige aan het werk te gaan. Tijdens beide opleidingen werkte ik ook in dit ziekenhuis. Toen al verloor ik mijn hart aan dit leuke ziekenhuis en aan de cardiologie.’ Een kleine tien jaar en twee specialisaties verder, is ze nog steeds niet uitgeleerd. Ook als ze praat over haar toekomstplannen, blijkt dat: ‘Ik wil direct contact met patiënten houden en ik wil blijven leren. Misschien wil ik wel physician assistent in de cardiologie worden. Zelfs in mijn vrije tijd duik ik de medische literatuur in. Er is nog zoveel meer wat ik wil weten! En soms… soms denk ik ook dat een specialisatie voor de ambulancezorg ook goed bij me zal passen. Er zijn zoveel mogelijkheden, ik weet nog niet waar ik over tien jaar sta. Maar ik ben ieder geval nog lang niet uitgeleerd.’